Monopoly: η ιστορία του πιο διάσημου παιχνιδιού

Το παιχνίδι   είναι ένα από τα πιο δημοφιλή επιτραπέζια παιχνίδια παγκοσμίως και έχει μια ενδιαφέρουσα ιστορία. Ας ρίξουμε μια ματιά στην εξέλιξη του:

Το παιχνίδι Monopoly δημιουργήθηκε από τον Αμερικανό φωτογράφο και εφευρέτη Charles Darrow. Ο Darrow παρουσίασε το παιχνίδι σε φίλους και οικογένεια του τη δεκαετία του 1930, και αυτοί άρχισαν να το απολαμβάνουν. Το Monopoly βασίζεται στο αγγλικό παιχνίδι “The Landlord’s Game,” το οποίο είχε δημιουργηθεί από την Elizabeth Magie το 1903.

Ο Darrow παρουσίασε το παιχνίδι σε διάφορες εταιρείες παιχνιδιών, αλλά αρχικά απορρίφθηκε από αυτές. Ωστόσο, ο Darrow αποφάσισε να κατασκευάσει τις δικές του συσκευασίες και να τις πουλήσει. Το παιχνίδι γίνονταν όλο και πιο δημοφιλές, και οι ανάγκες για το Monopoly αυξήθηκαν.

Το 1935, η εταιρεία παιχνιδιών Parker Brothers αγόρασε τα δικαιώματα του Monopoly από τον Darrow, αφού αναγνώρισε την επιτυχία του παιχνιδιού. Από αυτό το σημείο, το Monopoly έγινε ακόμα πιο δημοφιλές και έχει σημειώσει ανελλιπή επιτυχία σε όλο τον κόσμο.

Η ιδέα του παιχνιδιού είναι να αγοράζετε, να πουλάτε και να διαχειρίζεστε ιδιοκτησίες, να συλλέγετε ενοίκια και να πλουτίζετε . Το Monopoly έχει πολλές εκδόσεις που βασίζονται σε διάφορα θέματα και τοποθεσίες, αλλά η βασική ιδέα παραμένει η ίδια.

Συνολικά, το Monopoly έχει γίνει ένα σύμβολο της καθημερινής ζωής και έχει προσφέρει ατελείωτες ώρες διασκέδασης σε πολλές γενιές παικτών.

Τα επιτραπέζια και η αξία τους

Σήμερα που τα video games είναι διαδεδομένα δεν πρέπει να ξεχνάνε ότι τα επιτραπέζια είναι παιχνίδια που, εκτός από το να διασκεδάζουν τα παιδιά, τους προσφέρουν και χρήσιμες γνώσεις. Τα παιδιά μαθαίνουν σταδιακά να σέβονται τους κανόνες του παιχνιδιού, κάτι που αναμφίβολα  θα τους χρειαστεί και στην ενήλικη ζωή τους, αλλά και να δέχονται όχι μόνο τη νίκη αλλά και την ήττα. Ας μην ξεχνάμε ότι σε αυτά τα παιχνίδια κερδίζει κανείς ανάλογα με τις ικανότητες, τη στρατηγική και τις δεξιότητές του. Κερδίζει πάντα ο καλύτερος, και όχι όπως συμβαίνει σε κάποιο πιο βίαια παιχνίδια ο πιο κακός ή εκείνος που έχει τα περισσότερα όπλα. Επιπλέον, τα επιτραπέζια παιχνίδια, που καλλιεργούν την άμιλλα και όχι ένα στείρο ανταγωνισμό, χρειάζονται πάνω από έναν παίκτη και επομένως τα παιδιά μαθαίνουν να κοινωνικοποιούνται και να εργάζονται σε ομάδες επικοινωνώντας και να συνεργάζονται με άλλους ανθρώπους.